Plan Lotu / Flight Plan

1) FPL - Filed Flight Plan, złożony plan lotu
2) CPL - Current Flight Plan, bieżący plan lotu
3) AFIL - Air Filed Flight Plan, plan lotu złożony z powietrza
4) RPL - Repetitive Flight Plan (powtarzalny plan lotu)

Ma nie więcej niż 7 znaków (cyfry i litery), może to być:

1) Znak rejestracyjny statku powietrznego (np. N2567GA)
2) Zaakceptowany przez ICAO oznacznik użytkownika, po którym następuje identyfikator lotu (np. KLM511, NGA213)
3) Numer boczny
4) Kryptonim

1) I - dla lotu IFR (Instrument Flight Rules)
2) V - dla lotu VFR (Visual Flight Rules)
3) Y - najpierw IFR potem VFR
4) Z - najpierw VFR potem IFR

Uwaga: Jeśli wybieramy Y lub Z w polu 15. Trasa / Route podajemy punkt nawigacyjny, radiolatarnie, w którym nastąpi zmiana przepisów wykonywania lotu:

np. ADIKA/ NO250(prędkość) FO90(poziom lotu) VFR DCT EPDE

1) S - rozkładowy lotnictwa komunikacyjnego (scheduled)
2) N - nierozkładowy lotnictwa komunikacyjnego (np. czarterowy, non-scheduled)
3) G - lot lotnictwa ogólnego (General Aviation)
4) M - lot wojskowy, także: służb celnych, policyjnych (military)
5) X - lot innego rodzaju niż powyższe

1) Wpisać tylko, gdy jest ich więcej niż jeden
2) Zapis z poprzedzającym zerem, np. 03

1) Wpisujemy właściwy oznacznik z ICAO Doc. 8643 - Aircraft Type Designators (4 znaki)
2) Jeśli jest więcej statków powietrznych wpisujemy tu typ statku tylko jeśli są jednakowe! 3) Jeżeli nie przydzielono oznacznika lub lecące w grupie typy statków są różne wpisujemy ZZZZ, a następnie w polu 18. Inne Informacje / Other Information: TYP/ (dokładną liczbę statków powietrznych i ich typ)

1) L - Light (=< 7 000 kg)
2) M - Medium (>7 000<136 000kg)
3) H - Heavy (=>136 000 < 560 000 kg)
4) J - Jumbo (=>560 000 kg)

Klasyfikacja poświadczonej MTOW Uwaga: Samolot kat. "heavy" zwykle zgłosi się np. Lufthansa 1234 Heavy

N

Jeżeli na pokładzie nie ma wyposażenia COM / NAV / Podejścia dla zmierzonej trasy lotu lub wyposażenie takie jest niesprawne.

S

Jeżeli na pokładzie znajduje się sprawne standardowe wyposażenie w pomoce COM / NAV / podejścia dla zamierzonej trasy lotu.

Do wyposażenia standardowego należą:

VHF RTF (radiostacja)
VOR (Very High Frequency Omnidirectional Radio Range )
ILS (Instrument Landing System)
ADF (Automatic Direction Finder) - umieszczam go tutaj, choć już chyba nie należy do wyp. standardowego.

Jeżeli wyp. standardowe jest na pokładzie wpisujemy S na początku rubryki w polu 10.

C

LORAN C (Long Range Navigation) - hiperboliczny system radionawigacji, działający w zakresie fal długich odbieranych z dwóch lub więcej radiolatarni do określenia pozycji. Wykorzystywany jest głównie do nawigacji w żegludze morskiej i lotnictwie.

D

DME (Distance Measurement Equipment)
DME służy do pomiaru fizycznej odległości (długości wektora położenia) pomiędzy samolotem a stacją naziemną. Należy pamiętać, że nie jest to odległość wynikająca z mapy, będącej składową x (rzutem poziomym) wektora położenia, gdyż samolot znajduje się przeważnie na pewnej wysokości.

F

ADF (Automatic Direction Finder)

Radiokompas ADF (ang. Automatic Direction Finder) zainstalowany na pokładzie statku powietrznego, po dostrojeniu do częstotliwości wybranej radiolatarni, wskazuje na nią kąt kursowy.

G

GNSS (Global Navigation Satellite System)

W fazie projektów i wstępnych realizacji jest stworzenie ogólnoświatowego cywilnego systemu nawigacji, określanego jako Global Navigation Satellite System (GNSS). Pierwszy etap tworzenia wspólnego systemu jest określany jako GNSS-1. Koncepcja systemu zakłada eliminację typowych niedomagań GPS poprzez zwielokrotnienie źródeł informacji pozycyjnej, zapewnienie nieprzerwanego dopływu danych korekcyjnych oraz możliwość stałego monitoringu jakości danych pozycyjnych

H

HF RTF (Radiostacja pracująca w paśmie HF, High Frequency)

I

INS (Inertial Navigation System)
Nawigacja bezwładnościowa (inercjalna) polega na pomiarze (przy użyciu przyspieszeniomierzy) określonych co do kierunku przyspieszeń, obliczeniu prędkości drogą całkowania tych przyśpieszeń w funkcji czasu i obliczaniu przemieszczeń poprzez całkowanie tych prędkości. W ten sposób, znając prędkość początkową i położenie początkowe, określa się bieżącą pozycję.